غریب

این روز ها روز های غریبیه.
امام رضا خیلی غریب بود به همین خطر درد غریب ها را خوب می داند و هر غریبی که به زیارتش می رود غریب نوازی می کند و کلّی یهش حال می دهد.
کلاً این یکی ، دو ماه ، ماه های غریبیه.
ماه قبل بود که غریب کربلا شهید شد و خانواده و اصحابش غریب کوفه و شام شدند.
همین روز قبل بود که غریبِ کریم مدینه را کشتند.
امروز هم غریبی کوچه های خراسان و مشهد از دنیا می بارد.
هیچ وقت این بیت شعر یادم نمی رود:           تـو غریبی و منم غریبم امّا چی می شه                        این دل غریـبـه رو بـا دلـت آشـنا کنـی
حرف دلم اینه که یا امام رضا تو غریبی ، و هنوز هم با این همه زائر غریبی چوناز این همه زائر تعداد کمی با تو آشنا هستد.
همان طور که امام حسین در حالی چند ده هزار نفر در کوفه منتظر بودند امّا امام غریبانه شهید شد.چرا؟!
چون منتظر کافی نیست ، منتظر باید عاشق باشد. منتظر باید مخلص باشد. منتظر باید معرفت داشته باشد.
پس یا امام رضا ما را با خودت آشنا کن و مخلص کن و معرفت بدع=ه تا بتوانیم منتظر خوبی باشیم.